Leonie Delaey
Praktijkassistent / Coördinator / Onderzoeker / Founder
WIE BEN JIJ?
Ik ben Leonie (28) en sinds kort mama van Oliver. Ik ben opgegroeid in de Belgische, Oostenrijkse en Nigeriaanse cultuur met Duits als moedertaal.
Ik zie mezelf als een ondernemende possiblist: iemand die niet goed kan stilzitten en altijd op zoek is naar mogelijkheden. Door uit te zoomen en actoren samen te brengen, probeer ik positieve verandering te zaaien. Mijn kracht ligt in het faciliteren van gesprekken en ontmoetingen en ik breng graag mensen met verschillende achtergronden samen om nieuwe perspectieven te openen.
Wat doe je?
Ik werk als praktijkassistent voor de Master Cultuurmanagement aan de Universiteit van Antwerpen, waar ik docenten en studenten ondersteun. Daarnaast coördineer ik het LinC (Leiderschap in Cultuur)-programma aan de Antwerp Management School en doe ik onderzoek binnen Europese projecten, zoals de UNESCO Chair in Cultural Entrepreneurship and Policy, een samenwerking met Wits University in Johannesburg, Zuid-Afrika.
Naast mijn werk in het onderwijs en onderzoek, heb ik Let’s Talk Belgium opgericht. Via dit platform organiseer ik podcasts, video's en evenementen om mensen met verschillende visies dichter bij elkaar te brengen. Dat gaat van speeddates tot documentaires over maatschappelijke thema’s, zoals hoe we vandaag omgaan met genderrollen.
“Ik zie mezelf als een ondernemende possiblist: iemand die niet goed kan stilzitten en altijd op zoek is naar mogelijkheden”
Hoe ben je gestart?
Mijn job in het onderwijs is eerder toevallig op mijn pad gekomen. Ik volgde zelf de Master Cultuurmanagement en kreeg de kans om de voormalige praktijkassistent op te volgen. Dat was een enorme eer, omdat zowel het opleidingshoofd als de toenmalige praktijkassistent dat potentieel in mij zagen. Door mijn zware dyslexie en meertaligheid had ik het moeilijk op school, maar ik wilde niet stoppen met studeren en ben blij dat ik dat niet heb gedaan. Mijn doel is dan ook om zoveel mogelijk mensen die zich onzeker voelen of het gevoel hebben niet op een universiteit thuis te horen, te ondersteunen en te motiveren. Hen zien groeien – zowel studenten als LinC'ers – geeft me ontzettend veel voldoening.
Master Cultuurmanagement studenten 2023-2024
Hoe behoud je een work-life balance?
Nu ik een kindje heb, dwingt Oliver mij om meer te plannen en grenzen te stellen. Ik moet toegeven dat ik een heel ondersteunende man heb die zich flexibel opstelt, waardoor ik mijn werk kan blijven doen. Waar ik hem heel dankbaar voor ben!!!
Oliver gaat drie dagen per week naar de onthaalmoeder. In het begin had ik daar een schuldgevoel over, want hij was nog zo klein. Maar ik besef steeds meer dat het niet gaat om hoeveel tijd we samen doorbrengen, maar om hoe ik de tijd met hem spendeer. Wanneer ik met hem ben, ben ik er ook écht.
Ik werk nu bijna niet meer van thuis. Vroeger deed ik dat wel, maar dat maakte het moeilijker om mijn werkdag af te sluiten. Nu ga ik er bewuster mee om. Ik neem tijd om te sporten en merk dat mijn werk daar beter van wordt, omdat ik met een frisse blik opnieuw kan kijken. Oliver heeft me echt geleerd om in het nu te leven, niet in mijn mailbox.
Versterkt je werk elkaar?
Zeker en vast. Alles heeft te maken met de culturele en creatieve sector. Voor mij is het eerder als werken met verschillende doelgroepen. Studenten hebben andere noden dan LinC'ers of deelnemers van Let’s Talk Belgium. De inhoud verschilt, maar het doel is hetzelfde: samen groeien en ons verdiepen in praktijk, theorie en ‘de ander’.
Wat is voor jou de grootste uitdaging aan jobs combineren?
Het moeilijkste is dat je keuzes moet maken omdat je niet altijd overal kunt zijn. Een goede planning is belangrijk en gelukkig is dat net een van mijn kwaliteiten. Ik plan heel graag en creëer structuren, maar dat is ook meteen mijn valkuil: met al deze verschillende rollen moet ik net vaak schakelen en flexibel zijn. But hey, I'm a work in progress. :)
Wat drijft je?
Als cultuurmanager wil ik voor elke doelgroep een passend aanbod creëren. Onderwijs, kunst en cultuur spelen hier een belangrijke rol in: ze zetten aan tot reflectie en samenhorigheid. Dat geeft mij ook hoop. Ze halen me uit mijn eigen gedachten en brengen me in die van anderen. En ik leer erdoor beter te relativeren.
Welke momenten blijven je het meeste bij?
Wanneer studenten of deelnemers me na een les of evenement bedanken omdat ze iets hebben meegenomen uit wat we hebben geleerd of gedaan. Sommige ontmoetingen hebben lang daarna nog een positieve impact. Bijvoorbeeld een relatie die is ontstaan na een speeddating-evenement. Of iemand die trots op zichzelf is omdat hij iets heeft durven delen op camera. Of een LinC-project waarbij leiders kunst inzetten in rampgebieden om collectief rouw te ondersteunen. Of een student die zijn Master diploma haalt,...
Wat zijn de frustrerende momenten?
Flexibel zijn! :) Ik sta op en weet hoe mijn dag eruitziet, en als ik dan word gebeld dat het toch anders loopt of dat ik iets anders moet doen, vind ik dat heel moeilijk. Een extra rol krijgen als MAMA zonder handleiding —Hallo wereld, waar is onze handleiding?!
Wie mag jou altijd eens bellen?
De maker van de documentairereeks HUMAN: Yann Arthus-Bertrand. Zijn documentaires tonen mensen over de hele wereld die praten over liefde, jaloezie, blijdschap en angst. Dat heeft me echt doen beseffen wat het betekent om mens te zijn binnen een groter geheel. Ik zou graag eens de wereld door hun bril zien.
Waar hoop je nog aan te werken?
Ik kijk ernaar uit om de academische en culturele sector verder mee vorm te geven, vooral rond hoe we ‘aanleren' en omgaan met elkaar. Zeker met de grote technologische innovaties is dat een super boeiend thema.
tips
〰️
tips 〰️
Welk boek heeft je geïnspireerd?
Een podcast die je kan aanraden?
Wie moeten we kennen?
Aster Breekweg (Club Gewoon) helpt bedrijven/organisaties met hun communicatie, maar vertrekt daarbij echt vanuit de eigenheid van een bedrijf in plaats van vast te houden aan strikte marketingregels of ‘gepolijste’ content. Zij gelooft in authentieke connecties en dat vind ik een mooi voorbeeld van duurzaam en transparant ondernemerschap.
Evangeline Agape (Kriebelsessies) is illustrator en combineert tekeningen met poëzie om kwetsbaarheid en pijn op een creatieve manier te verbeelden. Ze leerde me dat rouwen en het niet oké zijn ook deel uitmaken van het leven en dat je dat mag/kan delen met anderen, en tegelijk dat er altijd ruimte is voor hoop.